Archief van jaar: 2013

Zoals elk jaar is er nu op een zaterdagavond in November weer van alles te doen in het Clubgebouw.

Het is weer de jaarlijkse filmavond. Diverse filmverslagen van duikreizen , die door leden zijn gemaakt het afgelopen jaar passeren de revue.Om 20.15 uur zijn er plm. 20 personen aanwezig.  Jan opent de bijeenkomst en neemt het programma door.  De rode draad is : het verleden; het heden en de toekomst.

Het verleden:

Film 1:
Verslag van de duikreis naar Egypte.  Mooie scherpe beelden gemaakt in coproductie door Kees en Gerrit. Kant en bootduiken. De Thistlegorm en The Blue Hole zijn twee van de duiklocaties,  die bezocht zijn. Irma beleefde haar Maidentrip, maar met hulp van haar buddy’s verliep alles vlotjes.

Film 2:
De duikreis naar Nordhausen in de voormalige DDR. Een filmverslag van Kees van 2 duiken in de Sundhaüsersee, met o.a. de onderwaterstad Nordhusia.

Van de grote edelkreeften in de Mówesee ,was alleen een fotoverslag van Harry. Soms vrijzwemmend, soms met velen samen in een hol. Ze zijn nogal wat groter dan onze zoetwaterkreeften en zijn niet bang uitgevallen.
Op zaterdag avond de voetbalwedstrijd op een groot scherm in het hotel, samen met de lokale bevolking. Een Nederlander in buitenlandse dienst maakte het winnende doelpunt.

Film 3:
Jan, Kees en DJ zijn met 3 anderen naar Scapaflow geweest. Heel veel immense wrakken. Ofwel in de woorden van Jan: “Staal; staal en nog eens staal. ”   Veel stroming en  veel kelpwouden.  De film is opgedragen aan 2 vermiste duikers , die door deze duikgroep levenloos terug gevonden is. Indrukwekkend.

Het heden (nabije toekomst):
Filmverslag van Dick Speelman over het afzinken van de UK 269 en beelden van het schip op de bodem. De reden is het 10 – jarig jubileum. Op 17 januari 2004 is de UK afgezonken.
Om dit te vieren worden er logboekstempels gemaakt. Ook zal er op de UK een gastenboek in de kist worden gelegd. Bezoekers kunnen zich daar  registreren. Verder  zullen andere verenigingen uitgenodigd worden om dit met ons te vieren.  Het concrete programma volgt nog; mede afhankelijk van de weersomstandigheden.

De toekomst:

In 2015 is het 35 jarig jubileum van Galthea.  Zijn we in 2010 naar Spanje geweest; nu staat Gozo op het programma. We blijven dus in de Middellandse zee.
Een promotiefilm van Calypso divers moet ons alvast in de juiste stemming brengen. Bootduiken met RIBS of een grote boot. Er zijn wrakken te beduiken en ook grotduiken zijn mogelijk.
Voor niet duikende mensen is er ook genoeg te beleven.

De hapjes tussendoor waren weer van Dirk Jaap Otten. Waarvoor dank. Ze smaakten  heerlijk.
Het was zo weer ruim na elven, toen de mensen weer huiswaarts gingen. Ook dit is Galathea. Ook boven water kunnen ze zich vermaken.
Het gezegde:  “Er is meer dan duiken, maar ik zou alleen niet weten wat ” , gaat dus niet altijd op.

Ook Nederlandse duikers doen mee aan Schatzkistentauchen.

Op 13 oktober 2013 staan  ’s morgens om 10.00 u meer dan 100 duikers klaar op de parkeerplaats van Restaurant Deichkrone in Geeste. Het is de plek waar je kunt duiken in het Speicherbecken.

De meeste auto’s dragen Duitse nummerborden, maar er staan ook een stuk of vijf Nederlandse auto’s tussen. Wij zijn ook met 6 personen, namens Galathea.

Al deze mensen zijn door Tauchverein Hydra uitgenodigd “zum Schatzkistentauchen”.  Wij staan naast een stel uit Papenburg. Ook Nederlanders uit Delfzijl, Stadskanaal en Enschede zijn van de partij. Misschien nog wel meer Nederlanders, maar je heb t niet de gelegenheid om iedereen te spreken. Maar ook met onze Duitse collega’s vermaken we ons opperbest.

We worden ontvangen met Kaffee und Kuchen. Bij de inschrijfpost krijgen we een tegoedbon voor het middagmaal na de duik. Erbsenuppe mit Brot. Uiteraard na eerst het Startgebühr van € 7 p.p. te hebben betaald.

Om 10.30 uur mogen eerst de kinderen met een duikbrevet een poging wagen om de Schatkist te vinden. Zij mogen niet dieper dan 5 m en alleen onder begeleiding van een volwassene.
Stipt om 11.00 uur klinkt het signaal ,dat de volwassenen kopje onder mogen gaan. De eerste 3 minuten zie je geen hand voor ogen, doordat er zoveel mensen tegelijk vertrekken. Dat zorgt natuurlijk voor veel stof. Daarna is het zicht vrij goed.
Wij doen niet echt moeite om de schatkist te vinden. We komen een paling tegen in een rioolbuis. Hij wil er achterwaarts uit, maar omdat ik daar zit durft hij toch niet en verdwijnt weer.  Mooie laten zitten. We gaan verder. Op het stenenveld zien we later nog een grote paling. Bewegingsloos zit hij gedeeltelijk verscholen in een hol.

Na 44 minuten zijn we weer bij de uitstap. De meeste duikers zijn of komen dan weer boven.  Na het omkleden een koffie-cognac om weer warm te worden. Daarna naar het clubhuis van Hydra iets verderop.
De Erbsensuppe smaakt prima. Veel ontmoetingen met zowel Duitse als Nederlandse mededuikers.

Dan de prijsuitreiking. Er is een beker voor de vereniging, die met de meeste duikers aanwezig is. En een Gutschein van € 100 voor degenen die de schatkist gevonden heeft. Beide prijzen worden door leden van de Papenburgse vereniging in ontvangst genomen. Toevalligerwijze hoorde het stel dat naast onze auto stond daar ook bij. Dus feliciteren we hen ook met het behaalde resultaat.

Ook is er een beker voor de kinderen.

Rond 14.00 uur trekken we weer huiswaarts.  We moeten met onze vereniging Galathea volgend jaar toch proberen om de bokaal mee naar Almelo te nemen. Met 80 leden moeten we er toch wel 20 of meer kunnen mobiliseren?? Of niet???

Ook Nederlandse duikers doen mee aan Schatzkistentauchen.

Op 13 oktober 2013 staan  ’s morgens om 10.00 u meer dan 100 duikers klaar op de parkeerplaats van Restaurant Deichkrone in Geeste. Het is de plek waar je kunt duiken in het Speicherbecken.

De meeste auto’s dragen Duitse nummerborden, maar er staan ook een stuk of vijf Nederlandse auto’s tussen. Wij zijn ook met 6 personen, namens Galathea.

Al deze mensen zijn door Tauchverein Hydra uitgenodigd “zum Schatzkistentauchen”.  Wij staan naast een stel uit Papenburg. Ook Nederlanders uit Delfzijl, Stadskanaal en Enschede zijn van de partij. Misschien nog wel meer Nederlanders, maar je heb t niet de gelegenheid om iedereen te spreken. Maar ook met onze Duitse collega’s vermaken we ons opperbest.

We worden ontvangen met Kaffee und Kuchen. Bij de inschrijfpost krijgen we een tegoedbon voor het middagmaal na de duik. Erbsenuppe mit Brot. Uiteraard na eerst het Startgebühr van € 7 p.p. te hebben betaald.

Om 10.30 uur mogen eerst de kinderen met een duikbrevet een poging wagen om de Schatkist te vinden. Zij mogen niet dieper dan 5 m en alleen onder begeleiding van een volwassene.
Stipt om 11.00 uur klinkt het signaal ,dat de volwassenen kopje onder mogen gaan. De eerste 3 minuten zie je geen hand voor ogen, doordat er zoveel mensen tegelijk vertrekken. Dat zorgt natuurlijk voor veel stof. Daarna is het zicht vrij goed.
Wij doen niet echt moeite om de schatkist te vinden. We komen een paling tegen in een rioolbuis. Hij wil er achterwaarts uit, maar omdat ik daar zit durft hij toch niet en verdwijnt weer.  Mooie laten zitten. We gaan verder. Op het stenenveld zien we later nog een grote paling. Bewegingsloos zit hij gedeeltelijk verscholen in een hol.

Na 44 minuten zijn we weer bij de uitstap. De meeste duikers zijn of komen dan weer boven.  Na het omkleden een koffie-cognac om weer warm te worden. Daarna naar het clubhuis van Hydra iets verderop.
De Erbsensuppe smaakt prima. Veel ontmoetingen met zowel Duitse als Nederlandse mededuikers.

Dan de prijsuitreiking. Er is een beker voor de vereniging, die met de meeste duikers aanwezig is. En een Gutschein van € 100 voor degenen die de schatkist gevonden heeft. Beide prijzen worden door leden van de Papenburgse vereniging in ontvangst genomen. Toevalligerwijze hoorde het stel dat naast onze auto stond daar ook bij. Dus feliciteren we hen ook met het behaalde resultaat.

Ook is er een beker voor de kinderen.

Rond 14.00 uur trekken we weer huiswaarts.  We moeten met onze vereniging Galathea volgend jaar toch proberen om de bokaal mee naar Almelo te nemen. Met 80 leden moeten we er toch wel 20 of meer kunnen mobiliseren?? Of niet???

Als op vrijdag de laatste carpoolafspraken zijn gemaakt is het tijd de wekker te zetten om de zaterdag op tijd in Veessen te zijn. Door een klein oponthoud ivm wegwerkzaamheden arriveren we, via het pontje van Wijhe, om 5 voor 8 ter plaatse. Vrijwel iedereen is uitstekend op tijd zodat al snel, na een kop koffie, de groepjes ingedeeld kunnen worden.  We zijn totaal, inclusief wat familie en vrienden met bijna 30 man/vrouw.

Vandaag gaan er peren geplukt worden. Peren plukken moet veel voorzichtiger gebeuren dan appels en ook de bomen zijn wat grilliger van vorm zodat er meer moeite gedaan moet worden om alle peren van de boom te plukken. Het weer zit vandaag bijzonder mee, de boomgaard is eerst nog wel nat van de nacht maar droogt snel op.  In de middag is het al gauw 20 graden met zelfs een heerlijk zonnetje.

Ik kan met Erik Planting aan de slag aan de buitenzijde van de boomgaard. De overige plukkers worden allemaal verdeeld over de treintjes met fruitbakken tussen de bomen in. Ladders, plukbakken en zelfs handschoentjes komen er aan te pas om alle peren te gaan plukken. Vol goede moed luistert iedereen aandachtig naar hoe de peren het beste geplukt moeten worden om vervolgens zelf aan de slag te gaan. Het duurt niet lang of de stemming komt er goed in en de bakken voor de peren stromen vol.

Na de koffie pauze zijn Erik en ik al op één derde van de rij met de eerste bak bijna vol. Hoe meer je plukt, hoe beter het lijkt te gaan. De meesten komen erachter dat het eigenlijk heel leuk werk is. Bij de lunch, overigens voorzien van een paar heerlijke pannen soep, komen de verhalen goed los.

De rest van de dag vliegen de bakken over en weer, leeg heen en vol weer retour. Aan de geluiden uit de boomgaard te horen vermaakt iedereen zich prima en wordt het nuttige gecombineerd met de nodige gezelligheid. Rond een uur of 4 arriveert de vrachtwagencombinatie van de groothandel en dat is ongeveer het teken dat iedereen elkaar moet helpen om de bakken vol te krijgen ipv aan nieuwe bakken te beginnen.  Uiteindelijk zijn de bakken zo tegen 5 uur allemaal vol waarna er nog even nagepraat wordt onder het genot van een welverdiend glaasje bier of fris. De vrachtwagen krijgt uiteindelijk 47 bakken peren mee en met die dagopbrengst is de fruitteler zeer tevreden. Wat hem en ons betreft voor herhaling vatbaar!