Archief voor categorie: Scubabubbels

Tauchrevier Gasometer in Duisburg is een grote met water gevulde opslagtank. Het heeft een diameter van 45 meter en een hoogte van 16 meter. De waterdiepte is 13 meter.
Wat heeft dat met duiken te maken??  Veel, want je kan er in duiken.
Een groep Galatheanen heeft dat 3 november 2012 gedaan. Om 7.30 uur vertrekt de stoet uit Almelo en is om 9.00 uur in Duisburg. Het is koud en regenachtig. Maar duikers zijn bikkels.
Eerst melden bij de receptie in een barak. Logboek, medische verklaring en duikbrevet moeten worden getoond. Omkleden kan ter plekke. Met bolderkarren halen we onze duikspullen, tuigen deze op en rijden ermee naar het bedrijfsterrein aan de overkant van de weg.
Een gil naar boven is voldoende om de jongen ,die daar staat een liftkooi  te laten zakken. Daar passen maximaal 5 duiksets in, dus 2x takelen.
Zelf moet je 77 treden omhoog. Boven een briefing . Er liggen 2 auto’s, een vliegtuig en een set pijpen waar je doorheen kunt. Ook een gemetselde constructie met een nauwe doorgang.
Verder een toren met een luchtbel, waar je even je hoofd boven water kunt steken. Kun je ook even kletsen. 
In- en uitstappen gaat gemakkelijk via een trap. Er zijn ook platforms op diverse dieptes. Het zicht is goed, maar het is wel donker.
We maken 2 duiken . De eerste keer hebben we het rijk vrijwel alleen. Dat is de 2^e keer wel anders. Een Duitse dame wil graag met ons mee duiken. Hoffelijk als wij zijn, is dat geen probleem.

Tussen de duiken door Erbsensuppe und Brötchen Bratwurst, terwijl de flessen weer gevuld worden.
Eén Brötchen is voor rekening van de EC.
Na afloop een beker koffie en sommigen nog Bratwurst. Dan afrekenen en een stempel zetten in je logboek. 
Na anderhalf duur over een natte snelweg draaien we in Almelo of omgeving de straat weer in. We zijn weer thuis.

Er is op zondag wel vaker activiteit van duikers waar te nemen bij de Leemslagenplas, maar zondag 17 september was het wel erg druk.

Galathea had via de pers en rechtstreeks via kennissen ook duikers van andere organisaties uitgenodigd om eens te duiken in onze mooie plas. Het zicht was redelijk. Jammer dat de snoeken en grote baarzen , die er zeker zijn , nu buiten beeld bleven. Alleen scholen kleine vis lieten zich zien.

Na afloop had de familie Westerink nog worstjes gebakken op de BBQ .   Het was weer goede PR voor de club, net als vrijdag 8 september in het zwembad voor mensen zonder duikervaring. Daar was zelfs omroep Almelo aanwezig. Op de Galasite was daar al eerder melding van gemaakt.

De avond ervoor, op zaterdagavond was er ook een grote groep Galatheanen in Lingen bij het Speicherbecken.  De eensters-leden kregen daar hun eerste nachtduik. Navigeren in donker viel niet mee voor iedereen, maar voor hen komt er volgende maand in Zeeland nog een herkansing.

Onder bijgaande link is te zien wat er allemaal aan leven aanwezig in deze plas.

Je ziet: ook bij Galathea is voor iedereen wat wils.

https://picasaweb.google.com/105583407252007206050/Lingen2012

Om 8 september. 13:00 uur verzamelen zich 10 mensen bij  “de Wilgenweard”in Nijverdal. Zij krijgen bij een kop koffie of iets anders uitleg over het komende programma. M.b.v. een pda   gaan ze een GPS tocht maken over de Sallandse Heuvelrug. Tussen door worden ook steeds vragen gesteld over het gebied. Er zijn 2 groepen, maar de praktijk is dat ze samen op lopen. Gedeelde vreugd is dubbele vreugd , nietwaar?  Heel lang gaat het goed. De meeste vragen worden ook goed beantwoord, maar dan zijn ze de weg even kwijt. Geen paniek, Paul neemt resoluut de leiding en in no time zijn ze weer op de goede weg.

Na 2 uur wandelen zijn ze terug bij de auto’s en lonkt de BBQ in het clubgebouw van scouting “Het Twentse ros”.

Een keur aan vlees en andere hapjes zijn door slagerij Otten klaar gemaakt. Ook is er voldoende drank, dus alle ingrediënten voor een gezellige middag zijn aanwezig.  Ruim 30 volwassenen en kinderen zijn aanwezig.

Dan vraagt Joop het woord. Hij richt zich tot Wim Boks. Hij krijgt vanwege zijn vele verdiensten voor de club het erelidmaatschap van de club toegekend. Dit gaat vergezeld van een glazen sculptuur van een duiker  in actie. Vanaf het begin is Wim actief geweest als trainer en instructeur bij het opleiden van Galatheanen. In 1984 is op zijn initiatief Galathea’s jeugdafdeling opgericht en dat was direct een groot succes. Eerst als snorkelgroep, later in combinatie met het jeugdduiken.

In zijn dankwoord laat Wim blijken erg blij te zijn met het erelidmaatschap en de sculptuur.

Daarna is het tijd om alle eten en drinken naar binnen te werken. Iedereen is druk met elkaar in gesprek en ook de kinderen vermaken zich wel. Het is al donker als de laatsten de deuren van het clubhuis sluiten.

Quelques Plongées en Belgique (Enkele duiken in België).

Afgelopen week is Jan W. erg druk geweest met duiken. Overal ritselt hij buddies vandaan. Harry heeft ervaren hoe leuk, maar ook vermoeiend het is om 8 duiken te maken binnen één week. En ook niet bepaald naast de deur.  Vinkeveen stond op het programma, maar nu doen we verslag van de dagreis naar de Belgische Ardennen. Om 7.00 uur vertrekken Jan, Kees en Harry naar het Zuiden. Het doel van de reis is Sprimont en La Gombe. Beide zijn steengroeves, die onder water gelopen zijn. La Gombe is vrij bekend, maar Sprimont wat minder. Deze liggen echter vlak bij elkaar en dus te doen op één dag. Om 10.15 uur  bereiken we met hulp van de Tom Tom  het dorpje Sprimont .  Enigszins verscholen ligt daar de steengroeve. Er zijn al heel wat duikers. We melden ons in het restaurant. Waar moeten we ons melden?  Harry kent wat Frans en moet dat probleem maar oplossen. Voor € 3 p.p. mogen we duiken. Wel even een lijst invullen. Ze controleren niet of we voldoende gebrevetteerd zijn. De groeve (carrière op zijn Frans) is niet groot. Zo’n 30 m bij 90 m. Wel moet je 35 m. afdalen voordat je aan het water staat. Ook daar zijn de problemen nog niet voorbij. Klunend over gladde rotsen kom je bij het water. Herinneringen aan Zeeland, toen er nog geen instapsteigers waren komen boven. Jan komt ondersteboven in het water terecht .  Met een droogpak valt het dan niet mee om weer in de normale duikpositie te komen.  Maar met een beetje hulp komt dat ook weer goed. Het is vrij stoffig, maar er zit vrij veel vis, vooral karpers en ruisvoorns. Volgens de site moet hij 28 m. diep zijn, maar dat hebben we niet gevonden. De teller stopt bij 23 m. Na de duik ook de hele klim weer naar boven. Er is een lift voor de flessen, maar dan moet je boven nog een heel eind sjouwen eer we bij de auto zijn, dus wagen we de klim maar weer met volle bepakking. En het valt mee.

Het is middag , dus moet er gegeten worden. Jan stoot Harry aan en wijst naar een groepje dat aan het eten is. Dat lijkt me lekker zegt hij enthousiast. Harry geeft  de serveerster aan dat we het menu willen, dat Jan bedoelt. Het blijkt “Paves sur Pierre” te heten. Het duurt een eeuwigheid voordat de bestelling komt. Waar komen ze nu toch mee aangelopen?  Een houten framewerk met daarin een gloeiend hete steen. Er volgen nog  twee van deze combinaties. Voor elk van ons één. Er ligt een hele grote rauwe biefstuk op.

Geschrokken kijkt Jan naar het tafereel. Wat hebben we nu toch besteld?  Maar het valt mee. De biefstuk is lekker mals en in plakjes te bakken. Je kunt zelf bepalen hoe ver je wilt door bakken. Grote Vlaamse frieten erbij en de hebt genoeg voor de rest van de dag.

Later dan de planning komen we in La Gombe. Bij de inschrijving roept de man dat we wel kunnen duiken, mits we binnen 15 minuten “ à l`eau” zijn ofwel in gewoon Nederlands “in het water liggen” Harry is als eerste klaar en meldt zich bij de “moniteur” aan de waterkant. We mogen er nog wel in al is het al 15.00 uur geweest (de deadline). Ook hier is het stoffig. We vinden een vliegtuig, een grote silo en nog wat attributen. Na 40 minuten zijn we onder het ponton belandt, waar we het water in gingen. We komen vanuit de diepte op een plateau. Daar is het 11 m. diep. We worden plotseling omsingeld door hele hordes karpers, ruisvoorns en steuren. Vooral de steuren zijn erg brutaal. Ze stoten je aan, schuren vlak langs je heen. Als je de hand uitsteekt, moet je oppassen dat deze niet in hun bek verdwijnt. Wel raar dat er helemaal geen andere duikers meer te zien zijn. Maar die gedachte verdwijnt al weer snel bij het zien van al deze activiteit. Als we boven komen, blijkt iedereen al weg te zijn. Alleen de “moniteur”is er nog. Hij is niet echt kwaad, maar het hek gaat wel meteen achter ons dicht als we weer naar de auto lopen. Dus blijkbaar zijn we te lang weggebleven. Kees meende ook al getik gehoord te hebben. De man heeft ons willen aangeven dat we naar boven moesten komen. In het restaurant kijken we op de maquette hoe het er onder water uitziet. Jammer dat we dat voor de tijd niet meer konden, want we hebben enkele mooie objecten gemist. Maar alle vis voor ons alleen, maakt veel goed.

Een impressie filmpje van youtube (van Krottix1976’s)

Om 21.00 uur draait Jan de oprit van zijn huis in Enter op. Gea moet onze verhalen aanhoren, maar is er niet echt bij met de gedachten. Haar eerste kleinkind kan elk moment geboren worden. Zou Jan daarom zo druk zijn? Moet hij nog wennen aan de gedachte om opa te worden?