Galathea weekend 25-27 september 2015
De voorspellingen vooraf waren goed. Het zou een zonnig weekend worden. Dus aan het weer kon het niet liggen.
En inderdaad gedurende ons hele duikweekend scheen de zon volop. Het omkleden bij de duikstekken was dan ook geen probleem.
De vroege vogels van Galathea huisje 2 waren al om 12.00 uur bij de haven van ’t Koepeltje aanwezig om daar hun eerste duik te maken. Het zicht was goed en er waren volop planten en dieren te spotten.
De 2e duik was bij De kerkweg in Den Osse. Het was hier wel druk maar eénmaal in het water zijn de 2 buddyparen geen andere duikers tegen gekomen. Wel troffen ze elkaar 1 keer toen Harry op weg was naar zijn zoekgeraakte zee dahlia.
Na deze 2 vroege duiken gingen we met z’n allen op weg naar onze woning op de Brem. De andere huisjes waren inmiddels ook betrokken door de leden van Galathea. Arjan had gebeld dat hij later kwam, hij stond met pech aan zijn camper bij Deventer. We konden ons dus met de liefhebbers voorbereiden op de 1e clubduik van Galathea, de nachtduik bij de haven van ’t Koepeltje. Rond de klok van negen lagen alle buddyparen in het water. Omdat er onderwater net als vorig jaar enorm veel leven te zien was, duurden de duiken meer dan 80 minuten. Het was een sensationele duik. In alle opzichten.
Op het filmpje gemaakt door Harry Brummelhuis krijg je een indruk van wat er zoal te zien was: zeepiola’s direct bij de ingang via het snorkelgebied. Nog meer van deze leuke inktvisjes een eindje verderop. Het is wel even schrikken als je erg gefocust bent op de zeepiola’s en er dan een groet zeekreeft onder je langs kruipt die je niet gezien hebt. De kleine pijlinktvis heeft ook veel indruk gemaakt op de buddyparen.
Een zeer geslaagde nachtduik, dit zouden we vaker moeten doen.
Blijkt bij thuiskomst dat Karel en de zeepiola’s en het eten gemist heeft, de cafetaria bij ’t Koepeltje was om 20.00 uur al gesloten.
Voor wat te eten kon er nog wel gezorgd worden. En Karel sprak met Lars af dat ze zaterdag avond nog een nachtduik gingen maken want hij zou en moest ook die zeepiola’s zien.
Op de zaterdag stond onze eerste duik bij het gemaal van Dreischor gepland. De eersten die daar aankwamen hebben gauw contact opgenomen met de rest van onze groep. De parkeerplaats bij het gemaal was al overvol en de duikers die er toch nog naartoe reden kwamen ook zo weer terug.
Besloten wordt om bij het Frans Kok rif te duiken en daar onze door Arjan en Eric voorbereide lunch te gebruiken. Niet alle buddyparen gingen tegelijkertijd het water in, want 1 onverlaat had zijn jacket buiten gehangen bij het huisje om nog even lekker warm te worden en hem daar laten hangen.
Dit buddypaar kon dus eerst lunchen en daarna met een geleend jacket het water in. De soep en de broodjes smaakten prima en mede dankzij het goede weer, was het toch wel heel relaxt, dat je niet op en neer naar het het huisje moest rijden. Je kon ff lekker wat kletsen over de duik. Ook Theo was zeer tevreden met zijn gedroogde pak maar controleerde nu wel 2 keer of zijn rits wel echt goed dichtzat.
Op naar Den Osse. Hier was het erg druk. Er waren veel verenigingen met kinderen die in opleiding waren ( leeftijd vanaf 10 jaar ). Gevolg veel stof en bijna botsingen. Dat alles mocht hem de pret niet drukken.
Na de duik naar de Brem om ons op te frissen. Yvonne was er al helemaal klaar voor. Dressed to kill.
Om 18.45 uur vertrokken we richting het Spaans Restaurant dat we gereserveerd hadden. Daar aangekomen werd er ons eerst gevraagd wat we te drinken wilden hebben alvorens onze serveerster ons kwam verrassen met de mededeling dat de baas de avond er voor in het ziekenhuis opgenomen was en dat niet al het eten besteld kon worden vanwege de te kleine capaciteit van de keuken.
De Spaanse kippen waren door de baas niet meer op tijd gevangen, want de saté was op. Voor Steven was de teleurstelling sowieso groot want de champignon saus die hij in de gedachten had bij zijn biefstuk was reeds in een eerder stadium geschrapt.
Op Theo’s vraag of hij nu een echt Spaans biertje had wist ze snibbig te antwoorden dat hier alleen maar werkte en geen verstand had van bier. Voor de rest was ze overigens best aardig.
Om een lang verhaal kort te maken de tapa groep bleef. De rest ging op zoek naar een ander restaurant. De Loze Visser: vol. Indoor onbeperkt BBQ: de bbq was stuk. Het wapen van Renesse: wachten aan de bar. Dan maar exclusief een driegangen menu met ijs toe. En dat heeft gesmaakt, Lars was erg in zijn sas met onze restaurant keuze. Voor meer inside info kun je het beste de foto’s bekijken. Voor Karel een prikkelende ervaring om hier wat te bestellen vooral wanner het eten klaar is.
Een zeer opwindende avond die door Lars en Karel afgesloten werd met een nachtduik. De volgende ochtend bleek dat Karel ook bij zijn tweede poging de zeepiola’s gemist heeft. Yvonne kreeg ‘s nachts nog een bekeuring, bij het goed bekijken van de bon bleek het te gaan om een waarschuwing. Gelukkig maar. Dus zet nooit je auto ergens in de berm je krijgt geheid een bon! Lucky Yvonne.
Om 10.00 uur moesten we de huisjes verlaten en ze schoon opleveren. Op naar Zoetersbout voor onze laatste duik van dit mooie weekend. We gingen te water met opkomend tij. Elk buddypaar had zijn eigen planning voor de duik gemaakt.
Lars samen met Karel 1 van de laatste oefeningen voor zijn 2*. Na afloop van de duik de boel opruimen en netjes weer in de auto’s zetten. Daarna hebben we nog genoten van koffie en thee met koeken en reden de meesten richting Twente. Eén buddypaar heeft nog 2 uurtjes lekker genoten van de zon alvorens zij ook vertrokken.
P.S. Door de zoveelste groeispurt van Lars, is zijn semi droogpak alweer te koop.
Het is een Scubapro maat MT. Interesse, bel Yvonne.
Duiken in de Ardennen
Duiken in de Ardennen.
Het is 24 oktober. De laatste zaterdag van de herfstvakantie. Na een midweek in de Hunsrück met partner en jongste dochter , die een paar dagen uit Schotland overgekomen is, nu weer vroeg op om met 3 mededuikers naar België te gaan.
Om 6.15 uur ben ik bij Peter. Na een voorspoedige reis treffen we Jan en Paul om 9.20 uur in Sprimont bij carriere La Lillé.
Eerst inschrijven en alvast de befaamde “Paves sur Pierres” reserveren. Dat mag ik doen omdat ik een woordje Frans spreek.
Dan omkleden en de lange afdaling naar de steengroeve maken. Het zicht is prima. Met mijn gopro camera kan ik de karpers en steuren goed in beeld krijgen.
Om 12.00 uur had ik het menu besproken, dus na het fles vullen schuiven we aan en wachten af wat komen gaat. Het duurt toch nog eventjes. De stenen ,waarop de reuzenbiefstuk wordt geserveerd hebben veel tijd nodig om op te warmen. Maar dan is het genieten van een heerlijk stuk vlees.
Om 14.00 uur zijn we in La Gombe. Ook daar even inschrijven. We gaan om 14.45 uur “à l’eau”.
We komen een vliegtuig tegen , een rupsvoertuig en dan gaan Peter en ik naar het plateau om 14 meter diepte onder het ponton bij de instap. Daar zit nl. heel veel vis. Jan en Paul willen eerst nog naar de grotten op het diepste punt (30 meter).
Op kompas bereiken we moeiteloos het plateau en we geven ons over aan de indrukwekkende taferelen, die we zien. De camera loopt continu. De ene steur na de ander en heel veel kapers en ruisvoorns komen voorbij de cameralens.
Na 10 minuten komen ook Jan en Paul erbij. We blven nog 20 minuten hangen. Als we eruit gaan zijn we 66 minuten onder water geweest.
Na het omkleden nog wat drinken en dan weer richting Twente. Nog ruim 3 uur rijden, daarna flesvullen in het clubgebouw en thuis de spullen spoelen. Na een dag van 16 uur “werken” is het tijd voor de borreltje en dan naar bed.
Voor de statistieken:
Duik 649 en 650 in mijn logboek bijgeschreven.
660 km gereden . Maximale duikdiepte 21.6 meter. Totale duikduur : 1:56 uur.
In 650 duiken precies 502 uur onder water onder water geweest.
UK269 update
Goedendag,
Ik was op zoek naar info over dit schip, en lees tot mijn verbazing en ook wel een beetje verdriet dat het schip niet meer bestaat omdat het uitgebrand en nu afgezonken is.
Het doet me verdriet dat dit mooie schip uitgebrand is, maar ik vind het wel fijn dat ze nog steeds een functie vervult .
Ik ben de dochter van de eigenaar uit Erica. Mijn vader, G. Karten heeft het schip op 26 september 1974 gekocht. Toen was het nog de UK 129.
Omdat blijven voeren van een bestaand UK registratienummer ( toendertijd) verboden was, en we toch wel wilden laten weten dat dit echt een urker vissersschip geweest is, heeft mijn vader er UK 269 van gemaakt: 26 9, de koopdatum van het schip, met de naam Immanuel ( God met ons) na de verbouwing tot gezinsschip op de stuurhut.
Die ombouw hebben we volledig zelf gedaan. Alleen het dichtlassen van de bodem en aanbrengen van de noodzakelijke afsluiters is professioneel op een werf in Groningen gedaan. Alleen het onderschip en de motor zijn hetzelfde gebleven. Verder is alles aangepast en opnieuw ingedeeld. Zelfs de buiskap is door mijn vader zelf gemaakt en geplaatst. Dat was een noodzakelijkheid om onze twee Sint Bernards, die ook altijd mee gingen een droge en beschermde slaapplaats te geven en veilig uit de weg te hebben als er aangemeerd, of sluisschuttingen te doen waren.
Bij de verkoop had het schip drie slaaphutten met in totaal 6 slaapplaatsen, een grote kombuis/ eethoek, een grote stuurhut met ook mogelijkheden voor het maken van nog twee slaapplaatsen. Nog steeds twee masten, maar geen mogelijkheden voor zeilvoering meer.
Al het houtwerk en het schilderwerk aan dek en gangboorden was “mijn”verantwoordelijkheid. Mijn vader en broers hebben het bouwen en grote onderhoud altijd voor hun rekening gehad.
We hebben er tot 1984 of 85, dat weet ik niet meer precies, met heel veel plezier vakantie en weekenden op doorgebracht. De reden van verkoop waren de kosten, en het gebrek aan tijd om het met elkaar te kunnen blijven ophoesten: kinderen uit huis en uitbreiding van de familie met kleinkinderen levert nu eenmaal andere prioriteiten op. :)
Bijgaand stuur ik u een paar foto’s zodat u kunt zien hoe het schip er in haar, voor ons dan he, gloriedagen uit heeft gezien.
Met vriendelijke groet,
Marjon Hemmen-Karten,
Schatzkistentauchen 2015
Schatzkistentauchen in Lingen (BRD)
De afgelopen jaren zijn we begin oktober altijd naar het Speicherbecken in Geeste geweest op uitnodiging van Tauchverein Hydra. Ook dit jaar waren we weer van de partij.
Er waren 80 duikers. Na afloop weer heerlijke Erbsensuppe mit Brot. De hoofdprijs is dit jaar niet uitgereikt, want niemand vond de schatkist. Wel een andere noviteit. De bokaal voor de club , die met de meeste duikers kwam gin g nu naar Nederland en wel naar Hoogeveen.
Maar dat was omdat de club uit Papenburg dit jaar buiten mededinging meedeed.
Jan, Gea en ik doken samen. We hebben de schatkist niet gevonden, maar wel twee grote palingen in het Kerstbomenbos. Ondanks het stof is het me toch gelukt om er een filmpje van te schieten.
Dus toch een schat gevonden. Volgend jaar weer?
Zeelandweekend 2015
Galathea weekend 25-27 september 2015
De voorspellingen vooraf waren goed. Het zou een zonnig weekend worden. Dus aan het weer kon het niet liggen.
En inderdaad gedurende ons hele duikweekend scheen de zon volop. Het omkleden bij de duikstekken was dan ook geen probleem.
De vroege vogels van Galathea huisje 2 waren al om 12.00 uur bij de haven van ’t Koepeltje aanwezig om daar hun eerste duik te maken. Het zicht was goed en er waren volop planten en dieren te spotten.
De 2e duik was bij De kerkweg in Den Osse. Het was hier wel druk maar eénmaal in het water zijn de 2 buddyparen geen andere duikers tegen gekomen. Wel troffen ze elkaar 1 keer toen Harry op weg was naar zijn zoekgeraakte zee dahlia.
Na deze 2 vroege duiken gingen we met z’n allen op weg naar onze woning op de Brem. De andere huisjes waren inmiddels ook betrokken door de leden van Galathea. Arjan had gebeld dat hij later kwam, hij stond met pech aan zijn camper bij Deventer. We konden ons dus met de liefhebbers voorbereiden op de 1e clubduik van Galathea, de nachtduik bij de haven van ’t Koepeltje. Rond de klok van negen lagen alle buddyparen in het water. Omdat er onderwater net als vorig jaar enorm veel leven te zien was, duurden de duiken meer dan 80 minuten. Het was een sensationele duik. In alle opzichten.
Op het filmpje gemaakt door Harry Brummelhuis krijg je een indruk van wat er zoal te zien was: zeepiola’s direct bij de ingang via het snorkelgebied. Nog meer van deze leuke inktvisjes een eindje verderop. Het is wel even schrikken als je erg gefocust bent op de zeepiola’s en er dan een groet zeekreeft onder je langs kruipt die je niet gezien hebt. De kleine pijlinktvis heeft ook veel indruk gemaakt op de buddyparen.
Een zeer geslaagde nachtduik, dit zouden we vaker moeten doen.
Blijkt bij thuiskomst dat Karel en de zeepiola’s en het eten gemist heeft, de cafetaria bij ’t Koepeltje was om 20.00 uur al gesloten.
Voor wat te eten kon er nog wel gezorgd worden. En Karel sprak met Lars af dat ze zaterdag avond nog een nachtduik gingen maken want hij zou en moest ook die zeepiola’s zien.
Op de zaterdag stond onze eerste duik bij het gemaal van Dreischor gepland. De eersten die daar aankwamen hebben gauw contact opgenomen met de rest van onze groep. De parkeerplaats bij het gemaal was al overvol en de duikers die er toch nog naartoe reden kwamen ook zo weer terug.
Besloten wordt om bij het Frans Kok rif te duiken en daar onze door Arjan en Eric voorbereide lunch te gebruiken. Niet alle buddyparen gingen tegelijkertijd het water in, want 1 onverlaat had zijn jacket buiten gehangen bij het huisje om nog even lekker warm te worden en hem daar laten hangen.
Dit buddypaar kon dus eerst lunchen en daarna met een geleend jacket het water in. De soep en de broodjes smaakten prima en mede dankzij het goede weer, was het toch wel heel relaxt, dat je niet op en neer naar het het huisje moest rijden. Je kon ff lekker wat kletsen over de duik. Ook Theo was zeer tevreden met zijn gedroogde pak maar controleerde nu wel 2 keer of zijn rits wel echt goed dichtzat.
Op naar Den Osse. Hier was het erg druk. Er waren veel verenigingen met kinderen die in opleiding waren ( leeftijd vanaf 10 jaar ). Gevolg veel stof en bijna botsingen. Dat alles mocht hem de pret niet drukken.
Na de duik naar de Brem om ons op te frissen. Yvonne was er al helemaal klaar voor. Dressed to kill.
Om 18.45 uur vertrokken we richting het Spaans Restaurant dat we gereserveerd hadden. Daar aangekomen werd er ons eerst gevraagd wat we te drinken wilden hebben alvorens onze serveerster ons kwam verrassen met de mededeling dat de baas de avond er voor in het ziekenhuis opgenomen was en dat niet al het eten besteld kon worden vanwege de te kleine capaciteit van de keuken.
De Spaanse kippen waren door de baas niet meer op tijd gevangen, want de saté was op. Voor Steven was de teleurstelling sowieso groot want de champignon saus die hij in de gedachten had bij zijn biefstuk was reeds in een eerder stadium geschrapt.
Op Theo’s vraag of hij nu een echt Spaans biertje had wist ze snibbig te antwoorden dat hier alleen maar werkte en geen verstand had van bier. Voor de rest was ze overigens best aardig.
Om een lang verhaal kort te maken de tapa groep bleef. De rest ging op zoek naar een ander restaurant. De Loze Visser: vol. Indoor onbeperkt BBQ: de bbq was stuk. Het wapen van Renesse: wachten aan de bar. Dan maar exclusief een driegangen menu met ijs toe. En dat heeft gesmaakt, Lars was erg in zijn sas met onze restaurant keuze. Voor meer inside info kun je het beste de foto’s bekijken. Voor Karel een prikkelende ervaring om hier wat te bestellen vooral wanner het eten klaar is.
Een zeer opwindende avond die door Lars en Karel afgesloten werd met een nachtduik. De volgende ochtend bleek dat Karel ook bij zijn tweede poging de zeepiola’s gemist heeft. Yvonne kreeg ‘s nachts nog een bekeuring, bij het goed bekijken van de bon bleek het te gaan om een waarschuwing. Gelukkig maar. Dus zet nooit je auto ergens in de berm je krijgt geheid een bon! Lucky Yvonne.
Om 10.00 uur moesten we de huisjes verlaten en ze schoon opleveren. Op naar Zoetersbout voor onze laatste duik van dit mooie weekend. We gingen te water met opkomend tij. Elk buddypaar had zijn eigen planning voor de duik gemaakt.
Lars samen met Karel 1 van de laatste oefeningen voor zijn 2*. Na afloop van de duik de boel opruimen en netjes weer in de auto’s zetten. Daarna hebben we nog genoten van koffie en thee met koeken en reden de meesten richting Twente. Eén buddypaar heeft nog 2 uurtjes lekker genoten van de zon alvorens zij ook vertrokken.
P.S. Door de zoveelste groeispurt van Lars, is zijn semi droogpak alweer te koop.
Het is een Scubapro maat MT. Interesse, bel Yvonne.
Perenplukdag 2015
Op 19-09-2015 hebben we weer onze jaarlijkse perenplukdag gehad. We waren met 21 deelnemers vertegenwoordigd van OWSV Galathea als zowel de duikers als de onderwaterhockeyers. Dat is toch zeker wel een goed aantal te noemen. En wat hebben een lol beleefd ondank de zware regenbui in de ochtend. Dat mocht toch zeker de pret niet drukken voor de dag. En het weer werd in de loop van de dag alleen maar beter en zonniger, dus wat wilden we nog meer.
Iedereen heeft ontzettend goed zijn best gedaan met het plukken van zoveel mogelijk peren en we hopen natuurlijk op een leuk extra centje ten behoeve van onze clubkas. Wat de totale opbrengst is zal nog bekend gemaakt worden.
De ochtend begon al heel gezellig alleen was niet iedereen op tijd zoals was afgesproken. Je hebt natuurlijk altijd wel laatkomers. Zoals een Karel Wijermars en Nico en Mathilde Zoetebier. Maar ondanks dat hebben ze het meer dan goed gemaakt met hun peren plukken. Toen we de eerste koffie pauze hadden genuttigd om 10.00 uur begon het toch wel te stortregenen. Dat hebben we geweten. We waren ook echt allemaal kletsnat, maar we hebben met trots verder geplukt. We waren dan ook heel blij dat er na de lunch een zonnetje om de hoek kwam kijken die ons ff heerlijk opwarmde en droog maakte.
Na de lunch ging de pluktijd ontzettend snel en helemaal na de laatste koffiepauze van 15.00 uur. Al sloeg bij sommige de vermoeidheid en zeker de spierpijn wel toe.
Al met al kunnen we zeggen dat we dit jaar een geweldige en bere-gezellige perenplukdag hebben gehad en dat we allemaal ontzettend trots op onszelf mogen zijn. Voor alle deelnemers geldt: jullie waren top en een geweldig plukkend team. Er zijn dit jaar ongeveer 40 bakken vol geplukt!
Bedankt voor een super fijne dag en hopelijk allemaal tot volgend jaar.
Patrick & Jeanette Lichtenberg
Specialisatie Onderwaterbiologie
Galatheanen volgen in Zeeland de specialisatie Onderwaterbiologie
Nico en Mathilde Zoetebier, Mattijs Kunst en Harry brummelhuis zijn in Zeeland geweest voor de specialisatie OW biologie .
Harry had dit brevet al. De andere drie krijgen het binnenkort.
Lange dagen, slecht weer maar wel interessant lezingen en mooie duiken. Al konden we niet overal duiken vanwege de wind.
Het zicht was op de plekken waar we gedoken hebben wel redelijk. Meerdere duiken in de luwte bij Zijpe. (Zoetersbout en Goudszwaardweg).
Op vrijdag 4 september hebben we al 2 duiken gemaakt in de Grevelingen. Jan en Gea waren ook in Zeeland, maar hadden hun eigen programma. Ze sliepen we l in het zelfde pension.
Om 20.00 uur begon de eerste lezing. Behalve wij vieren waren er nog 4 cursisten, waaronder een stel uit België. Deze lezing duurde tot elf uur.
Het ging over de taxonomie van het onderwaterleven. Dat is een moeilijk woord voor de indeling in verschillende soorten dieren en planten. Bv. De geleedpotigen, de wormen , de gewervelden etc.
Mooie foto’s en duidelijke uitleg. Daarna een pilsje of wat anders. De volgende dag na het ontbijt weer een lezing en daarna een duik bij het koepeltje. Daar was minder golfslag vanwege de wind en we konden schuilen onder het viaduct. Ook hebben we daar geluncht. Het stortregende zo nu en dan.
Daarna door naar de Oosterschelde. We wilden duiken bij Zierikzee (Levensstrijd) maar dat stond vol in de wind, dus gingen we naar Goudszwaard ( naast Zoetersbout) .Het was laag water.
Het blijkt dat daar andere dieren voorkomen dan in de Grevelingen omdat de omgeving anders is. Daar heb je stromend water en getijdeverschil. Sommigen dieren (bv anemonen) hebben stromend water nodig zodat er voldoende plankton voorbij komt drijven om te kunnen vangen en opeten.
’s Avonds nabespreking van de duik en een nieuwe lezing. Aan het eind van de avond een determinatiepracticum. Ook was er plankton te bekijken onder de microscoop. Sommigen gingen hiermee door tot na middernacht. Op zondag de laatste duik en in de middag de powerpointpresentaties over een diersoort, die we in groepjes thuis al hadden gemaakt.
Na het betalen van alle kosten gingen we om 15.15 uur weer richting Twente. Een vermoeiende , maar leerzaam en gezellig weekend.
Hieronder de link naar een film, die Harry gemaakt heeft.
BBQ 2015
Jaarlijkse BBQ voorafgegaan door een fietstocht.
Zaterdag 29 augustus was weer de jaarlijkse BBQ. Vooraf waren er zeven mensen, die een fietstocht door het Twentse land hebben gemaakt. Ruim 30 km op de teller. Onderweg een koffie met appelgebak en later nog een ijsje bij de ijsboerderij.
Het weer was goed, dus dat was best gezellig.
Later bij de BBQ, zoals elk jaar weer puik verzorgd door Dirk Jaap Otten , was het ook gezellig.
Fijn, dat de OWH groep sterk vertegenwoordigd was. Het aantal duikers viel wat tegen.
Na afloop met vereende krachten de zaak weer opgeruimd en de BBQ’s weer teruggebracht naar de Oranjestraat. Bedankt iedereen voor de gezellige middag.
Harry Brummelhuis
Snorkeljaar 2014-2015
Het snorkeljaar 2014 – 2015 zit er weer op.
Elke woensdagavond waren Arnaud, Zeno, Raul, Perry, Micha en Lars bij elkaar om de technieken van het snorkelen eigen te maken en niet zonder succes. Woensdag 27 mei jl hebben Raul van Bentheim en Perry Kroon hun felbegeerde snorkeldiploma A gehaald. De overige snorkelaars zijn al in het bezit van diverse snorkeldiploma’s en enkelen hebben zelfs al een duikbrevet. Het afgelopen snorkeljaar hebben alle snorkelaars met de regelmaat aan kunnen wennen aan het duiken met perslucht. Dit gaan we zeker ook het volgende jaar volhouden want het duiken is uiteindelijk het ultieme doel. Wij, Sebastiaan en Gert zijn er dan ook van overtuigd dat deze groep met hetzelfde enthousiasme het volgende snorkeljaar ingaan. Wij zullen in ieder geval zorgen voor veel afwisseling.
Duikgroet,
Gert van Maanen en Sebastiaan Otten
Underwater Photography 2015
15TH CMAS underwater photography 21-25 nat 2015 .
” Karel en Dirkjaap zien winnaar ” wedstrijd .
Op maandag 25 mei , 2de pinksterdag zijn wij afgereisd naar zeeland .
Voor dag en douw zijn wij opgestaan om onze vereniging Galathea eerst te vertegenwoordigen op de NOB ledenraad vergadering te Burgh – Haanstede .
Aansluitend even wat WK foto’s bekijken en dan samen onderwater .
Wat schetst onze verbazing , wij worden gevraagd aanwezig te zijn bij de jurering van het 15th CMAS underwater photography.
Jullie begrijpen , dat laten wij ons geen 2e keer vragen .
Na eerst op kosten van de organisatie de lunch te hebben genoten togen Karel en
Dirkjaap naar Neeltje Jans , daar vond in ” oceaan 3 ” de jurering plaats .
Het wereld kampioenschap wordt voor de 15e keer gehouden en nu voor de tweede keer in een ” koud – land “. Na Noorwegen heeft de NOB de wedstrijd mogen organiseren .
Bijzonder omdat het meestal in een tropisch land praatsvind .
Twintig landenteams strijden om de hoogste eer .
Ongeveer 90 onderwater-fotografen gingen aan het werk.
Er waren een ruim aantal duikplekken geselecteerd , afhankelijk van stroming , wind , zicht en zon werden de wedstrijd lokatie’s gekozen .
Per dag mag een team 100 foto’s maken in 90 minuten , 5 categorieën . Voor elk mag men 1 foto inzenden. Allen de mogelijkheden van de camera en de fotograaf mag worden benut ,dus geen verfraaiing achteraf . ( het foto kaartje moesten ze inleveren. )Te laat boven betekende voor 1 team : geen foto’s inleveren, jammerrrrrrrr .
Groothoek met model ,
Groothoekzonder model ,
Close-up zonder thema ,
Vissen en
Voor de warmwater duikers vormde de Nederlandse omstandigheden een extra moeilijkheids factor . Het Braziliaanseteam was goed in vorm , ze waren vaak in de top tien vertegenwoordigd .
Inmiddels was ons oog gevallen op Scharrendijke duikplek Kerkweg .
Mooie parkeerplek met restaurant en goede voorzieningen voor de duikers .
Alleen de dijk over en dan via de stijger te water .
Deze plek werd ons door ” goede fotografen ” getipt als TOP plek dit weekend .
En dat was het , zicht ,een meter of 7 , vis – ja maar- klein . Krabben , zo een pan vol , maar alleen kijken ! !
Met z’n tweeën zweefden we langs de dijk , andere duikers waren reeds huiswaarts .
En dan …. …… …… de KREEFT , het was vast de winnende van de foto , groot , nieuwsgierig en prachtig van kleur . Bekijk het plaatje nog maar eens , en het was niet de enige die we tegen kwamen .
Na 75 minuten trokken we de vinnen uit , en na een broodje en wat koffie keerden we terug naar Twenteland .
Ledenraad , belangstelling ? …. Dat horen jullie later .
Dirkjaap. Otten .
Galathea 35 jaar jong
Galathea is jarig; 35 jaar oud al.
Galathea is 35 jaar geworden en dat moet gevierd worden. In het clubgebouw is een feest georganiseerd, waarop 50 man is afgekomen. Er is muziek, een optreden van de Banjoman, lekker eten en drinken en gezellige mensen. Kortom niks ontbreekt om een gezellige avond te hebben.
De evenementencommissie heeft met hulp van andere leden alles goed voorbereid. Dirk Jaap Otten, onze vertrouwde keurslager heeft weer alles uit de kast gehaald om een lekkere maaltijd klaar te maken. En de voorzitter houdt
een speech. Daarna kan ieder zoveel eten en drinken als hij/zij wil en sommigen gaan in op de uitnodiging tot een dansje op de dansvloer.
Ruim na middernacht moeten we de zaak weer opruimen, zodat alle sporen van het feest weer zijn weggepoetst.
Dinsdag 19 mei, de eigenlijk verjaardag, is er een clubduik in de Leemslagenplas, met daarna een volledige avondmaaltijd aan de plas. Ook hiervoor hebben zich velen aangemeld. De hapjes van Gea en van Nico en Mathilde zullen zich best laten smaken. Op naar het volgende jubileum.
Uw reporter van Scubabubbels
Harry Brummelhuis