Van wandelen wordt je hongerig.

Op zaterdag 11 januari staan om 14.00 uur in Azelo meer dan 20 mensen op de kruising  Grote Looweg en Secretaris Engelbertinkstraat.  We zijn door Mathilde en Nico uitgenodigd namens de Evenementencommissie van Galathea. We gaan wandelen over het landgoed Twickel.
Het weer zit niet mee. Dus komen goede wandelschoenen of laarzen en regenkleding / paraplu’s goed van pas.

De tocht voert ons door laaggelegen gebieden. Maar vlonders maken dat je er toch verder kunt zonder weg te zakken. Boven op de Deldeneres hebben we mooi uitzicht over de omgeving.
Bij de Noordmolen staat Jan zoals gebruikelijk met koffie en chocolademelk. Geen sterke drank dit keer.


Hugo en Lex lopen net als twee jonge honden meer dan strikt noodzakelijk is. Soms zijn we ze ook even kwijt.
Tegen het eind van de wandeling wordt het droog en komt zowaar even het zonnetje door.
Daarna in kolonne naar Borne waar we bij de Chinees een smakelijk buffet krijgen geserveerd.
En wat wij Hollanders ook niet onbelangrijk vinden: het kost niet veel.
Het geeft ook een aantal nieuwe gezichten de gelegenheid om Galathea beter te leren kennen.

Op naar de volgende activiteit: het 10- jarig jubileum van de UK269.
Zoals een bekende Almeloër had kunnen zeggen: ”Het stoplicht is rood, het stoplicht is groen; bij Galathea is altijd wat te doen.”

 

Oudejaarsduik aan de Leemslagenplas

Mooi weer, goed zicht, veel inschrijvingen. Alle ingrediënten waren aanwezig om van de laatste duik in 2013 een succes te maken. Ook waren er zes DON duikers aanwezig (Duiken Oost Nederland).

Voor deze gastduikers was het even wennen om onder een duikleider te duiken, maar ze pasten zich snel aan de regels van deze leider aan. Ook hadden ze erwtensoep en appelgebak meegenomen. Naast de oliebollen en de chocolademelk van Galathea was dit een welkome aanvulling.
Vanwege de lage watertemperatuur was de maximale duikduur 45 minuten, zodat je niet onderkoeld het water uitkwam.
Na de duik dus lekker eten, drinken en vooral ook bijkletsen. De geplande evenementen en opleidingen voor komend jaar werden besproken en iedereen wenste elkaar een goed uiteinde en een gezond 2014 toe. 

Jan Westerink.

Oudejaarsduik aan de Leemslagenplas

Mooi weer, goed zicht, veel inschrijvingen. Alle ingrediënten waren aanwezig om van de laatste duik in 2013 een succes te maken. Ook waren er zes DON duikers aanwezig (Duiken Oost Nederland).

Voor deze gastduikers was het even wennen om onder een duikleider te duiken, maar ze pasten zich snel aan de regels van deze leider aan. Ook hadden ze erwtensoep en appelgebak meegenomen. Naast de oliebollen en de chocolademelk van Galathea was dit een welkome aanvulling.
Vanwege de lage watertemperatuur was de maximale duikduur 45 minuten, zodat je niet onderkoeld het water uitkwam.
Na de duik dus lekker eten, drinken en vooral ook bijkletsen. De geplande evenementen en opleidingen voor komend jaar werden besproken en iedereen wenste elkaar een goed uiteinde en een gezond 2014 toe.

Jan Westerink.

Zoals elk jaar is er nu op een zaterdagavond in November weer van alles te doen in het Clubgebouw.

Het is weer de jaarlijkse filmavond. Diverse filmverslagen van duikreizen , die door leden zijn gemaakt het afgelopen jaar passeren de revue.Om 20.15 uur zijn er plm. 20 personen aanwezig.  Jan opent de bijeenkomst en neemt het programma door.  De rode draad is : het verleden; het heden en de toekomst.

Het verleden:

Film 1:
Verslag van de duikreis naar Egypte.  Mooie scherpe beelden gemaakt in coproductie door Kees en Gerrit. Kant en bootduiken. De Thistlegorm en The Blue Hole zijn twee van de duiklocaties,  die bezocht zijn. Irma beleefde haar Maidentrip, maar met hulp van haar buddy’s verliep alles vlotjes.

Film 2:
De duikreis naar Nordhausen in de voormalige DDR. Een filmverslag van Kees van 2 duiken in de Sundhaüsersee, met o.a. de onderwaterstad Nordhusia.

Van de grote edelkreeften in de Mówesee ,was alleen een fotoverslag van Harry. Soms vrijzwemmend, soms met velen samen in een hol. Ze zijn nogal wat groter dan onze zoetwaterkreeften en zijn niet bang uitgevallen.
Op zaterdag avond de voetbalwedstrijd op een groot scherm in het hotel, samen met de lokale bevolking. Een Nederlander in buitenlandse dienst maakte het winnende doelpunt.

Film 3:
Jan, Kees en DJ zijn met 3 anderen naar Scapaflow geweest. Heel veel immense wrakken. Ofwel in de woorden van Jan: “Staal; staal en nog eens staal. ”   Veel stroming en  veel kelpwouden.  De film is opgedragen aan 2 vermiste duikers , die door deze duikgroep levenloos terug gevonden is. Indrukwekkend.

Het heden (nabije toekomst):
Filmverslag van Dick Speelman over het afzinken van de UK 269 en beelden van het schip op de bodem. De reden is het 10 – jarig jubileum. Op 17 januari 2004 is de UK afgezonken.
Om dit te vieren worden er logboekstempels gemaakt. Ook zal er op de UK een gastenboek in de kist worden gelegd. Bezoekers kunnen zich daar  registreren. Verder  zullen andere verenigingen uitgenodigd worden om dit met ons te vieren.  Het concrete programma volgt nog; mede afhankelijk van de weersomstandigheden.

De toekomst:

In 2015 is het 35 jarig jubileum van Galthea.  Zijn we in 2010 naar Spanje geweest; nu staat Gozo op het programma. We blijven dus in de Middellandse zee.
Een promotiefilm van Calypso divers moet ons alvast in de juiste stemming brengen. Bootduiken met RIBS of een grote boot. Er zijn wrakken te beduiken en ook grotduiken zijn mogelijk.
Voor niet duikende mensen is er ook genoeg te beleven.

De hapjes tussendoor waren weer van Dirk Jaap Otten. Waarvoor dank. Ze smaakten  heerlijk.
Het was zo weer ruim na elven, toen de mensen weer huiswaarts gingen. Ook dit is Galathea. Ook boven water kunnen ze zich vermaken.
Het gezegde:  “Er is meer dan duiken, maar ik zou alleen niet weten wat ” , gaat dus niet altijd op.

Zoals elk jaar is er nu op een zaterdagavond in November weer van alles te doen in het Clubgebouw.

Het is weer de jaarlijkse filmavond. Diverse filmverslagen van duikreizen , die door leden zijn gemaakt het afgelopen jaar passeren de revue.Om 20.15 uur zijn er plm. 20 personen aanwezig.  Jan opent de bijeenkomst en neemt het programma door.  De rode draad is : het verleden; het heden en de toekomst.

Het verleden:

Film 1:
Verslag van de duikreis naar Egypte.  Mooie scherpe beelden gemaakt in coproductie door Kees en Gerrit. Kant en bootduiken. De Thistlegorm en The Blue Hole zijn twee van de duiklocaties,  die bezocht zijn. Irma beleefde haar Maidentrip, maar met hulp van haar buddy’s verliep alles vlotjes.

Film 2:
De duikreis naar Nordhausen in de voormalige DDR. Een filmverslag van Kees van 2 duiken in de Sundhaüsersee, met o.a. de onderwaterstad Nordhusia.

Van de grote edelkreeften in de Mówesee ,was alleen een fotoverslag van Harry. Soms vrijzwemmend, soms met velen samen in een hol. Ze zijn nogal wat groter dan onze zoetwaterkreeften en zijn niet bang uitgevallen.
Op zaterdag avond de voetbalwedstrijd op een groot scherm in het hotel, samen met de lokale bevolking. Een Nederlander in buitenlandse dienst maakte het winnende doelpunt.

Film 3:
Jan, Kees en DJ zijn met 3 anderen naar Scapaflow geweest. Heel veel immense wrakken. Ofwel in de woorden van Jan: “Staal; staal en nog eens staal. ”   Veel stroming en  veel kelpwouden.  De film is opgedragen aan 2 vermiste duikers , die door deze duikgroep levenloos terug gevonden is. Indrukwekkend.

Het heden (nabije toekomst):
Filmverslag van Dick Speelman over het afzinken van de UK 269 en beelden van het schip op de bodem. De reden is het 10 – jarig jubileum. Op 17 januari 2004 is de UK afgezonken.
Om dit te vieren worden er logboekstempels gemaakt. Ook zal er op de UK een gastenboek in de kist worden gelegd. Bezoekers kunnen zich daar  registreren. Verder  zullen andere verenigingen uitgenodigd worden om dit met ons te vieren.  Het concrete programma volgt nog; mede afhankelijk van de weersomstandigheden.

De toekomst:

In 2015 is het 35 jarig jubileum van Galthea.  Zijn we in 2010 naar Spanje geweest; nu staat Gozo op het programma. We blijven dus in de Middellandse zee.
Een promotiefilm van Calypso divers moet ons alvast in de juiste stemming brengen. Bootduiken met RIBS of een grote boot. Er zijn wrakken te beduiken en ook grotduiken zijn mogelijk.
Voor niet duikende mensen is er ook genoeg te beleven.

De hapjes tussendoor waren weer van Dirk Jaap Otten. Waarvoor dank. Ze smaakten  heerlijk.
Het was zo weer ruim na elven, toen de mensen weer huiswaarts gingen. Ook dit is Galathea. Ook boven water kunnen ze zich vermaken.
Het gezegde:  “Er is meer dan duiken, maar ik zou alleen niet weten wat ” , gaat dus niet altijd op.

Nieuwe uitdaging spelers
Heracles Almelo.

Op woensdag 13 november aanstaande wordt de selectie van Heracles Almelo het
diepe in gegooid. Op deze dag namelijk gaat de Almelose trots van 11.00u tot
13.00u onderwaterhockeyen in het Sportpark aan de Sluiskade.

Gewapend met een duikbril, snorkel, zwemvinnen, een handschoen en een stick
gaan de spelers onder deskundige begeleiding van de spelers van
onderwatersportvereniging Galathea te water om deze zo prachtige sport te
beoefenen.

Onderwaterhockey wordt gespeeld door 2 teams van 6 personen die tegen elkaar
spelen op de bodem van een zwembad. De loden puck moet in een doelkolom die 3
meter lang is worden gewerkt.

Een wedstrijd duurt 2 keer 15 minuten en daarin moet uiteraard zo veel mogelijk
gescoord worden. De te volgen tactiek moet vooraf worden bepaald, want onder
water is geen verbale communicatie meer mogelijk.

Supporters van Heracles Almelo mogen gratis en voor niets een kijkje komen
nemen in het Sportpark om hun helden ook hier naar de overwinning te
schreeuwen.

Een bijzondere gebeurtenis: mis het niet!!!

Voor meer informatie over deze geweldige sport: www.galathea.nl

Deze actie is mede mogelijk gemaakt door Lucas Duiksport, Gamma en Muta Sport

Ook Nederlandse duikers doen mee aan Schatzkistentauchen.

Op 13 oktober 2013 staan  ’s morgens om 10.00 u meer dan 100 duikers klaar op de parkeerplaats van Restaurant Deichkrone in Geeste. Het is de plek waar je kunt duiken in het Speicherbecken.

De meeste auto’s dragen Duitse nummerborden, maar er staan ook een stuk of vijf Nederlandse auto’s tussen. Wij zijn ook met 6 personen, namens Galathea.

Al deze mensen zijn door Tauchverein Hydra uitgenodigd “zum Schatzkistentauchen”.  Wij staan naast een stel uit Papenburg. Ook Nederlanders uit Delfzijl, Stadskanaal en Enschede zijn van de partij. Misschien nog wel meer Nederlanders, maar je heb t niet de gelegenheid om iedereen te spreken. Maar ook met onze Duitse collega’s vermaken we ons opperbest.

We worden ontvangen met Kaffee und Kuchen. Bij de inschrijfpost krijgen we een tegoedbon voor het middagmaal na de duik. Erbsenuppe mit Brot. Uiteraard na eerst het Startgebühr van € 7 p.p. te hebben betaald.

Om 10.30 uur mogen eerst de kinderen met een duikbrevet een poging wagen om de Schatkist te vinden. Zij mogen niet dieper dan 5 m en alleen onder begeleiding van een volwassene.
Stipt om 11.00 uur klinkt het signaal ,dat de volwassenen kopje onder mogen gaan. De eerste 3 minuten zie je geen hand voor ogen, doordat er zoveel mensen tegelijk vertrekken. Dat zorgt natuurlijk voor veel stof. Daarna is het zicht vrij goed.
Wij doen niet echt moeite om de schatkist te vinden. We komen een paling tegen in een rioolbuis. Hij wil er achterwaarts uit, maar omdat ik daar zit durft hij toch niet en verdwijnt weer.  Mooie laten zitten. We gaan verder. Op het stenenveld zien we later nog een grote paling. Bewegingsloos zit hij gedeeltelijk verscholen in een hol.

Na 44 minuten zijn we weer bij de uitstap. De meeste duikers zijn of komen dan weer boven.  Na het omkleden een koffie-cognac om weer warm te worden. Daarna naar het clubhuis van Hydra iets verderop.
De Erbsensuppe smaakt prima. Veel ontmoetingen met zowel Duitse als Nederlandse mededuikers.

Dan de prijsuitreiking. Er is een beker voor de vereniging, die met de meeste duikers aanwezig is. En een Gutschein van € 100 voor degenen die de schatkist gevonden heeft. Beide prijzen worden door leden van de Papenburgse vereniging in ontvangst genomen. Toevalligerwijze hoorde het stel dat naast onze auto stond daar ook bij. Dus feliciteren we hen ook met het behaalde resultaat.


Ook is er een beker voor de kinderen.

Rond 14.00 uur trekken we weer huiswaarts.  We moeten met onze vereniging Galathea volgend jaar toch proberen om de bokaal mee naar Almelo te nemen. Met 80 leden moeten we er toch wel 20 of meer kunnen mobiliseren?? Of niet???

 

Vrijdag 4 oktober om 11.00 uur zijn we met 8 personen in Oostvoorne bij Slag Stormvogel. De overige Galatheanen komen later en gaan rechtstreeks naar Zeeland.
Na de koffie gaan we kijken onder water. Het zicht is goed.  Harry neemt zijn camera niet mee, want hij verwacht niet veel spectaculairs te zien. Maar dat had hij toch mis. Al na 2 minuten komt een hele grote schol in beeld. Langzaam zwemmend. En dan stil liggend net boven de bodem. Ideaal voor een fotomoment.  Daarna ook veel grote grondels , die zich goed laten benaderen. Jammer, helaas geen foto’s. De glijbaan, de bus, het platform. Leuk om te zien, maar daar was verder geen bijzonder leven te zien.

Na de lunch richting Renesse.  Om 15.00 uur halen we de sleutels. Velen zijn er al. Harry laat een namenlijst achter bij de receptie en ook de huisjesindeling. Weet de receptie waar ze de laatkomers naar toe moet verwijzen.

Om 16.00 uur al de volgende duik. Bij het Koepeltje. We nemen de parkeerplaats bij de haven. Hoef je niet te klimmen over de dijk. Al is het wel ver lopen met zware bepakking voor mensen van rond de zestig, zoals Jan en ik. Het is ook de verkenningstocht voor de mensen ,die hun nachtduikmodule nog moeten doen.  Er is best wel veel te zien en het zicht is ook wel goed ondanks de Oostenwind van de afgelopen dagen.
Na het eten om 22.30 uur de nachtduik. Veel Europese zeekreeft, Noordzeekrabben, scholletjes,  zeenaalden , botervisjes en steenbolken.

Het is zomaar 2.00 uur voor je in bed ligt. Om 10 uur hebben we bij Den Osse Kerkweg  al weer een afspraak met een duiker uit Zierikzee. Joost Verkerke duikt heel vaak in deze wateren. Hij weet de Zeedahlia’s te vinden.  Jan, Gea, Peter en Harry gaan mee.

Na afloop reikt Jan een presentje uit aan Joost met een korte speech.

Het is al weer half twee als we terug zijn. Om half drie willen we al weer bij de Zeelandbrug zijn. Het is harder werken dan tijdens een normale werkweek bij de baas. Ook Joost is weer van de partij.

Om 15.15 uur gaan we te water. Om 11 m laten we ons meedrijven tussen de eerste en tweede pijler door. De pijlers bekijken we wel op de terugweg als de meeste duikers weer uit het water zijn. We zien de sepiarekken. Helaas geen jonge sepia’s. Wel  een paar blauwtipjes  en  twee zeedonderpadden. Grote vissen komen in beeld. Volgens mij zeebaarzen.  Ze zijn goed te zien, maar voor een foto toch te ver weg helaas. Op de pijlers wel van alles te zien. Een mooie pauwkokerworm . Voorzichtig benaderen. Als hij de waaier intrekt heeft een foto geen zin meer.  Maar het gaat goed. We laten ons verder meevoeren met de stroom. Nu naar 4 m. diepte. Dan moeten we vanzelf de trap tegen komen. Plotseling toch weer baarzen , die wegzwemmen. Daar had Harry niet op gerekend, dus weer geen foto. Maar desondanks toch een tevreden gevoel als de reling van de trap in beeld komt.

Om half acht met de hele club eten bij de “Green Parrot” .  Om 23.00 uur gaan de senioren terug naar de huisjes. Die drinken dan nog wat en zijn om half één wel onder zeil. De jeugd gaat de andere kant op, het bruisende nachtleven tegemoet.

De volgende ochtend om half elf hebben we de sleutels weer ingeleverd, behalve het “jongerenhonk”.   Zij mogen de sleutel later inleveren.  De laatste duik bij Zoetersbout laten zij voorbij gaan.
Om 11.00 uur gaan we de dijk op bij Zoetersbout. Het is laag water, dus moeilijker te water gaan. De trap reikt niet tot in het water.
Maar iedereen komt met wat gehannes toch het water in. Ook hier is het zicht goed, behalve als er net duikers voor je zitten.  Veel klein leven, maar we zien geen bijzonder dingen meer.

Om half twee nog wat eten op de dijk richting Rotterdam.  

Op de foto’s is te zien wat er onderwater is beleefd, maar ook van de activiteiten boven water zijn foto’s gemaakt.  Op naar het volgende Zeelandweekend.

 

Ook Nederlandse duikers doen mee aan Schatzkistentauchen.

Op 13 oktober 2013 staan  ’s morgens om 10.00 u meer dan 100 duikers klaar op de parkeerplaats van Restaurant Deichkrone in Geeste. Het is de plek waar je kunt duiken in het Speicherbecken.

De meeste auto’s dragen Duitse nummerborden, maar er staan ook een stuk of vijf Nederlandse auto’s tussen. Wij zijn ook met 6 personen, namens Galathea.

Al deze mensen zijn door Tauchverein Hydra uitgenodigd “zum Schatzkistentauchen”.  Wij staan naast een stel uit Papenburg. Ook Nederlanders uit Delfzijl, Stadskanaal en Enschede zijn van de partij. Misschien nog wel meer Nederlanders, maar je heb t niet de gelegenheid om iedereen te spreken. Maar ook met onze Duitse collega’s vermaken we ons opperbest.

We worden ontvangen met Kaffee und Kuchen. Bij de inschrijfpost krijgen we een tegoedbon voor het middagmaal na de duik. Erbsenuppe mit Brot. Uiteraard na eerst het Startgebühr van € 7 p.p. te hebben betaald.

Om 10.30 uur mogen eerst de kinderen met een duikbrevet een poging wagen om de Schatkist te vinden. Zij mogen niet dieper dan 5 m en alleen onder begeleiding van een volwassene.
Stipt om 11.00 uur klinkt het signaal ,dat de volwassenen kopje onder mogen gaan. De eerste 3 minuten zie je geen hand voor ogen, doordat er zoveel mensen tegelijk vertrekken. Dat zorgt natuurlijk voor veel stof. Daarna is het zicht vrij goed.
Wij doen niet echt moeite om de schatkist te vinden. We komen een paling tegen in een rioolbuis. Hij wil er achterwaarts uit, maar omdat ik daar zit durft hij toch niet en verdwijnt weer.  Mooie laten zitten. We gaan verder. Op het stenenveld zien we later nog een grote paling. Bewegingsloos zit hij gedeeltelijk verscholen in een hol.

Na 44 minuten zijn we weer bij de uitstap. De meeste duikers zijn of komen dan weer boven.  Na het omkleden een koffie-cognac om weer warm te worden. Daarna naar het clubhuis van Hydra iets verderop.
De Erbsensuppe smaakt prima. Veel ontmoetingen met zowel Duitse als Nederlandse mededuikers.

Dan de prijsuitreiking. Er is een beker voor de vereniging, die met de meeste duikers aanwezig is. En een Gutschein van € 100 voor degenen die de schatkist gevonden heeft. Beide prijzen worden door leden van de Papenburgse vereniging in ontvangst genomen. Toevalligerwijze hoorde het stel dat naast onze auto stond daar ook bij. Dus feliciteren we hen ook met het behaalde resultaat.


Ook is er een beker voor de kinderen.

Rond 14.00 uur trekken we weer huiswaarts.  We moeten met onze vereniging Galathea volgend jaar toch proberen om de bokaal mee naar Almelo te nemen. Met 80 leden moeten we er toch wel 20 of meer kunnen mobiliseren?? Of niet???

 

Vrijdag 4 oktober om 11.00 uur zijn we met 8 personen in Oostvoorne bij Slag Stormvogel. De overige Galatheanen komen later en gaan rechtstreeks naar Zeeland.
Na de koffie gaan we kijken onder water. Het zicht is goed.  Harry neemt zijn camera niet mee, want hij verwacht niet veel spectaculairs te zien. Maar dat had hij toch mis. Al na 2 minuten komt een hele grote schol in beeld. Langzaam zwemmend. En dan stil liggend net boven de bodem. Ideaal voor een fotomoment.  Daarna ook veel grote grondels , die zich goed laten benaderen. Jammer, helaas geen foto’s. De glijbaan, de bus, het platform. Leuk om te zien, maar daar was verder geen bijzonder leven te zien.

Na de lunch richting Renesse.  Om 15.00 uur halen we de sleutels. Velen zijn er al. Harry laat een namenlijst achter bij de receptie en ook de huisjesindeling. Weet de receptie waar ze de laatkomers naar toe moet verwijzen.

Om 16.00 uur al de volgende duik. Bij het Koepeltje. We nemen de parkeerplaats bij de haven. Hoef je niet te klimmen over de dijk. Al is het wel ver lopen met zware bepakking voor mensen van rond de zestig, zoals Jan en ik. Het is ook de verkenningstocht voor de mensen ,die hun nachtduikmodule nog moeten doen.  Er is best wel veel te zien en het zicht is ook wel goed ondanks de Oostenwind van de afgelopen dagen.
Na het eten om 22.30 uur de nachtduik. Veel Europese zeekreeft, Noordzeekrabben, scholletjes,  zeenaalden , botervisjes en steenbolken.

Het is zomaar 2.00 uur voor je in bed ligt. Om 10 uur hebben we bij Den Osse Kerkweg  al weer een afspraak met een duiker uit Zierikzee. Joost Verkerke duikt heel vaak in deze wateren. Hij weet de Zeedahlia’s te vinden.  Jan, Gea, Peter en Harry gaan mee.

Na afloop reikt Jan een presentje uit aan Joost met een korte speech.

Het is al weer half twee als we terug zijn. Om half drie willen we al weer bij de Zeelandbrug zijn. Het is harder werken dan tijdens een normale werkweek bij de baas. Ook Joost is weer van de partij.

Om 15.15 uur gaan we te water. Om 11 m laten we ons meedrijven tussen de eerste en tweede pijler door. De pijlers bekijken we wel op de terugweg als de meeste duikers weer uit het water zijn. We zien de sepiarekken. Helaas geen jonge sepia’s. Wel  een paar blauwtipjes  en  twee zeedonderpadden. Grote vissen komen in beeld. Volgens mij zeebaarzen.  Ze zijn goed te zien, maar voor een foto toch te ver weg helaas. Op de pijlers wel van alles te zien. Een mooie pauwkokerworm . Voorzichtig benaderen. Als hij de waaier intrekt heeft een foto geen zin meer.  Maar het gaat goed. We laten ons verder meevoeren met de stroom. Nu naar 4 m. diepte. Dan moeten we vanzelf de trap tegen komen. Plotseling toch weer baarzen , die wegzwemmen. Daar had Harry niet op gerekend, dus weer geen foto. Maar desondanks toch een tevreden gevoel als de reling van de trap in beeld komt.

Om half acht met de hele club eten bij de “Green Parrot” .  Om 23.00 uur gaan de senioren terug naar de huisjes. Die drinken dan nog wat en zijn om half één wel onder zeil. De jeugd gaat de andere kant op, het bruisende nachtleven tegemoet.

De volgende ochtend om half elf hebben we de sleutels weer ingeleverd, behalve het “jongerenhonk”.   Zij mogen de sleutel later inleveren.  De laatste duik bij Zoetersbout laten zij voorbij gaan.
Om 11.00 uur gaan we de dijk op bij Zoetersbout. Het is laag water, dus moeilijker te water gaan. De trap reikt niet tot in het water.
Maar iedereen komt met wat gehannes toch het water in. Ook hier is het zicht goed, behalve als er net duikers voor je zitten.  Veel klein leven, maar we zien geen bijzonder dingen meer.

Om half twee nog wat eten op de dijk richting Rotterdam.  

Op de foto’s is te zien wat er onderwater is beleefd, maar ook van de activiteiten boven water zijn foto’s gemaakt.  Op naar het volgende Zeelandweekend.